Update!

Salsadiploma

Ik volg vanaf week 1 ook salsalessen bij Studio DansZon.Echt een super toffe dansleraar heb ik daar! Op 24 november heb ik mijn afdans examen voor niveau 1 gehad. Je moest 1 uur lang met verschillende danspartners dansen en laten zien wat je eigenlijk allemaal kon.Na het uurtje afdansen werd je meteen beoordeeld en al zeg ik het zelf. Ik ben geslaagd met hele mooie resultaten.Na het ‘examen’ en de ‘diploma uitreiking’ zijn we uit eten gegaan en hebben we salsa gedanst in Havanna.

Afro Hiphop

Sinds december ben ik ook afro hiphop dansles gaan volgen. Dit wordt gegeven bij een lokaal cafeetje genaamd Café Loco. Dit is de het stamcafétje van alle hiphop dansers van Paramaribo. Afro hiphop bevalt me tot nu toe best wel goed. Gewoon snel en op lekkere muziek dansen. Heerlijk!

Ook ben ik gaan kijken bij de audities voor de hiphop crew van Suriname. Dit was best wel vet, die mensen hier hebben allemaal hun eigen style. Iedereen danst hier echt vanuit zichzelf en vanuit hun gevoel en dat is tof om te zien

25-11: Een heel bijzondere dag voor alle Surinamers.

Onafhankelijkheidsdag of zoals ze hier zeggen: Srefidensi dey. Bijna ruim een week van tevoren hadden we onze taxi al vast moeten zetten omdat het zo’n drukke dag is. Het Srefidensi dey feest is namelijk niet in Paramaribo zelf dit jaar maar in Commewijne, een plaats buiten de stad over de grote brug .

Er was ons van tevoren verteld dat het de hele dag feest was in Commewijne dus wij dachten: Nou laten we er dan maar vroeg heen gaan! En ja hoor, om 11 uur waren we aangekomen in Commewijne.Toen we daar aankwamen viel dit alles vies tegen. We zagen een hele grote, brede afgezette straat waar alle slingers, boxen etc. nog opgehangen moesten worden.

Om 16:00 uur zou de optocht pas beginnen dus moesten we even de tijd overbruggen. Hoe kun je nou beter tijd overbruggen dan met eten?!Dus zochten we het eerste, het beste tentje op en bestelden we wat bakabana’s en sateetjes. Lekker Surinaams.

Toen het dan toch 16:00 uur geworden was begon het defilé (de optocht) van alle gewapende machten, uit onder andere Frankrijk, Frans Guyana, Guyana, Brazilië, Aruba en de US. Er kwam van alles voorbij, zelfs mannen met hakbijlen en baarden.

Wat wel opviel was dat er bij de mannelijke teams helemaal niet echt geklapt werd of iets en dat bij de vrouwen teams iedereen begon te juichen, te schreeuwen te joelen en te klappen.

Aan het einde kwamen er ook 3 helikopters van het nationale leger. Wel waren er ook wat demonstranten die tegen president Bouterse zijn en flyers uitdeelde met ‘hiervoor is wel geld’. Ook kwamen we aan het einde van het defilé wat mensen tegen die met ons op de foto wilden. Soms voel je je net een beroemdheid hier als Bakra. (blanke)

Stage:

Wauw, die eerste 4 weken stage op de afdeling Interne/chirurgie zijn echt voorbij gevlogen. Iedereen waarschuwde me van tevoren dat hier de manier van communiceren echt ellendig zou zijn. Als Bakra (blanke) zou je echt alleen maar gecommandeerd worden om iets te doen en genegeerd worden als je iets zou vragen. Niets leek minder waar! Ik was de eerste Bakra die op deze afdeling stond maar deze afdeling heeft me echt met open armen ontvangen. Ze waren juist erg geïnteresseerd en nieuwsgierig naar hoe we dingen in Nederland leren/doen. Ik heb op deze afdeling eigenlijk alles mogen doen. Ik heb superveel van mijn vaardigheden kunnen aftekenen zoals: Intra musculair injecteren, subcutaan injecteren, intraveneus medicatie toedienen, katheter verwijderen, rode, zwarte en gele wonden behandelen, wonden met hechtingen verzorgen en drains verwijderen. Ik heb 4 super leerzame maar vooral gezellige weken gehad op interne/chirurgie.En gelukkig waren zij ook blij met mij en ben ik ook heel positief beoordeeld.

Nu ga ik naar de afdeling gynaecologie/kraam met daarbij de babykamer en de verloskamer. Ik hoop dat dit mij net zo gaat bevallen als mijn vorige afdeling. Op gynaecologie/kraam staan ook 2 huisgenootjes van me dus dat wordt ook vast heel gezellig!

Kapper:

Ik ben ook eindelijk weer naar de kapper geweest.We hadden een Nederlandse kapper gevonden en besloten om daar maar naartoe te gaan. Het is nu alleen geknipt, maar ik heb besloten om ook high lights te laten zetten bij haar. Weer een keertje iets anders ! Het resultaat zal ik dan wel laten zien !

Minitrip Klaaskreek:

9 en 10 december ben ik naar Klaaskreek geweest samen met Iris en Sianne.Klaaskreek is één van de zes ressorten waaruit het Surinaamse district Brokopondo bestaat. Ressort Klaaskreek is sinds 2007 de thuisbasis van een centrum voor biologische landbouw. Aan de rand is een mooi kreekje en voelt het net of je op vakantie bent. Je kan er een ‘hutje’ afhuren en kan dan daar de hele dag vertoeven. Ook dachten Iris, Sianne en ik wel te kunnen winnen van de mannen met volleyballen maar helaas. Dit hebben we verloren. :’(

Verder hebben we een mooie zonsopgang kunnen zien, zijn we met een bootje langs alle eilandjes op het meer geweest, zijn we op de dam geweest met uitzicht over het district Brokopondo, hebben we wat rondgereden in het dorp en heeft de reisleider ons wat plaatsen laten zien in het district.

Tot snel !

Heel veel liefs xxx

Parabello en Paramaribo Zoo

Dit weekend geen gepland tripje maar gewoon lekker doen waar ik zelf zin in heb. Vrijdagzijn hier bijna alle stagiares standaard vrij om aan school te werken. In werkelijkheid wordt de vrijdag vaak wat anders besteed. Zo natuurlijk ook door mij haha !Vrijdag heb ik eerst lekker uitgeslapen en daarna ben ik met mijn klasgenootje en twee vriendinnetjes naar Jakana gegaan. Dit is een hotel met zwembad in de buurt. Dit zwembad is echt prachtig en hier kun je dan echt helemaal tot rust komen !

Vrijdag avond ben ik naar salsa les gegaan en na salsa les heb ik nog wat met mijn huisgenootjes gekletst.

Zaterdaghad ik toch nog wat gepland. Samen met een huisgenootje ben ik naar Parabello en de dierentuin geweest.

Parabello is een soort adventure park.Je kan hier ziplinen en kanoën etc. Eenmaal daar aangekomen zijn we gaan ziplinen. Dit was erg tof maar wel een stukje primitiever dat in Nederland. In Nederland zijn je materialen toch echt wel wat luxer en comfortabeler. Maar ach, dat was te verwachten natuurlijk in Suriname.

Na het ziplinen zijn we heerlijk gaan zonnen bij het meer en heb ik een nieuwe vriend gemaakt. Zie hier mijn nieuwe vriend: PIET

Toen we na een paar uurtjes wel uitgekeken waren bij het Parabello zijn we met de taxi naar de dierentuin gegaan. Maar wauw wat was dat een tegenvaller zeg! Het is echt gewoon sneu om te zien. Al die dieren in een piepklein hokje en ze kijken ook echt super sip! Als je voorbij loopt komen ze ook meteen naar het hek toe gelopen en kijken ze je met een heel zielig kopje aan. Ik wil het eigenlijk geen dierentuin noemen, een beter woord zou zijn een dierenhokje.

De dieren zagen er gelukkig verder wel mooi en gezond uit en het leuke is dat je alle dieren die je hier in de dierentuin ziet, ook in het wild kan tegenkomen!

Zondag heb ik gewoon wat geluierd thuis bij het zwembad en heb ik alles een beetje bijgewerkt. Toch nog een prima weekendje!

Tot volgende week

Xx

Week 3

Zijn we weer!

Alweer 3 weken hier in het echt super warme Suriname. Inmiddels ben ik eindelijk een beetje gewend. Ze zeggen wel eens dat surinamers lui zijn en heel erg sloom werken. Nou geloof me, van dit weer wordt je vanzelf sloom. Ook ik merk dat! Je moet alles wel op je gemakje doen anders houd je het gewoon niet vol!

Ik volg inmiddels twee maal in de week salsales. Dit is echt superleuk en ik heb echt een te gekke dansleraar. Je kan hem eigenlijk niet aankijken of je schiet gewoon al in de lach.

Ook deze week heb ik van maandag tot en met donderdag stage gelopen. Deze week had mijn afdeling ook de ambulancedienst. Dit betekend dat als er meerdere meldingen zijn op een dag en er niet genoeg ambulancepersoneel is, dat wij dan met de ambulance mee moeten als verpleegkundig personeel. Op woensdag morgen kregen we een melding en mocht ik dus met de ambulance mee. Dat was toch wel een hele ervaring! Met sirene aan naar een spoedgeval. In Nederland gaan alle auto's direct aan de kant als ze een ambulance zien en kan de ambulance dus prima doorrijden. In Suriname gaat dat niet zo, het lijkt wel of sommige zichzelf belangrijker vinden dan een ambulance. Ze nemen op plaatsen waar ze voorrang zouden moeten verlenen aan de ander gewoon voorrang op een ambulance! Met als gevolg dat de ambulance dus echt heel erg voorzichtig moet zijn en als het ware moet zig-zaggen door de straten. Erg maf, dat je jezelf belangrijker vind dan een ambulance met sirenes aan... Maar goed. Eenmaal op bestemming aangekomen zagen we daar een man op bed liggen. Hij kon zijn hele lichaam niet meer bewegen en bij elke aanraking schreeuwde hij het uit van de pijn.Toen dhr. uiteindelijk op de brancard lag konden we terug naar het ziekenhuis. Tot daar ging alles prima.

Maar toen dhr. uit de ambulance geschoven werd met de brancard ging het mis. Er zijn namelijk nieuwe brancards bij het ziekenhuis met een nogal aparte gebruikswijze. De brancard was niet goed ingeklapt en klapte dus bij de eerste de beste bocht in elkaar. De patiënt viel daarmee dus met zijn hoofd achterover. Mijn collega ving hem op maar viel daardoor zelf met haar kniën op de grond. Daarna kon ze zichzelf niet meer bewegen en moest ik de patiënt dus naar een andere afdeling brengen. Toen dat gebeurd was ging ik kijken bij mijn collega om te zien hoe het met haar was, maar zij lag inmiddels op de spoedeisende hulp. Samen met haar ben ik foto's gaan laten maken van haar knieën en deze waren beide zwaar gekneusd. Ik mocht haar toen opnemen naar aanleiding van dit bedrijfsongeval. Toen dat gebeurd was mocht ik haar meenemen naar mijn eigen afdeling: Interne Chirurgie. Dat was toch wel een heel raar zicht. Mijn collega was nu opeens mijn patiënt en moest twee dagen bij ons op de afdeling blijven. Zo maak je dus nog eens wat mee.

Donderdagavond hebben we afscheid genomen van twee huisgenootjes. We zijn met ongeveer 20 man uit eten geweest bij Souposo. Echt een super lekker tentje op nog geen kilometer afstand van mijn huis.

Na het afscheids etentje ben ik voor het eerst hier echt gaan stappen. Eerst zijn we met de partybus rondjes door de stad gaan rijden waarna we uiteindelijk uitkwamen bij Havana Lounge. Hier is het van 0:30 uur tot 01:30 uur salsa uurtje. Dit is best wel grappig. Je wordt namelijk door zo ongeveer alle kerels gevraag voor een salsa dansje. Maarja, ik bak er nu natuurlijk nog niet zoveel van dus ik hoop dat het allemaal een stukje beter gaat worden in de loop van mijn lessen.

Na het salsa uurtje kwam hier de 'normale' muziek. Nouja, het is eigenlijk alleen maar Broederliefde, Jonna Fraser, Jayh, Ronny Flex en ga zo maar door.

Ik bestelde voor mijzelf en twee anderen Baracdi Razz/Sprite en moest voor 3 mixjes 45 SRD betalen. Dit is omgerekend 6 euro. Maar 2 euro per mixdrankje! Je begrijpt dus wel dat dit een prima avondje was

Dit weekend zal een rustig weekendje worden!

Liefs ! Xx

Brokopondo - Stone Island

Tripje naar Ston Island.

Dit weekend ben ik naar Ston sland geweest in combinatie met het Brokopondomeer. Deze trip was met mijn 2 schoolgenoten en een deel van hun huisgenoten. Om 7:30 uur ben ik vertrokken met de taxi naar hun studentenhuis waar we om 8:00 uur opgehaald werden met een busje. Daar gingen we dan, op trip naar het binnenland. Het binnenland bestaat hier voor ongeveer 80 % uit jungle. Na ongeveer 2 uur rijden hadden we een stop in de jungle. Hier zijn we wat gaan rondlopen, hebben we een Joodse begraafplaats bezocht en hebben we de ruïnes van een synagoge gezien. Na het wandelen zijn we weer verder gereden naar het Brokopondomeer. Voordat we bij het Brokopondomeer aankwamen hebben we door een dorpje Brokopondo gereden. Het Brokopondomeer is een meer zo groot als Utrecht. Ongeveer 50 jaar geleden is de hele stad onder water gezet waardoor de mensen noodgedwongen moesten verhuizen. De overheid heeft toen het dorpje Brokopondo gemaakt waar de mensen nu nogsteeds leven. In dit dorp hebben ze bijv. geen winkels dus leven de mensen erg primitief

Na een lange rit waren we er dan eindelijk! Het Brokopondomeer met Stone Island. Hier hebben we heerlijk geluncht, genoten van het prachtige uitzicht en het heerlijke water.

Je kent ook vast wel van die visjes die je dode huidcellen van je huid af happen. Nou die visjes heb je in dit meer. Het was wel een beetje gek, maar ach wie wil nou geen gratis schoonheidsbehandeling.

Nadat we uitgerust waren gingen we op zoek naar wat doodshoofdaapjes op een ander eilandje in het meer. Na het hele eilandje doorgelopen te hebben vonden we ze hoor. Precies op het punt waar onze wandeling was gestart! En wat waren ze toch schattig!

Na uitgebreid gekeken te hebben naar de aapjes gingen we weer richting huis. Onderweg naar huis trapte de reisleider opeens op de rem. Er stak namelijk een anaconda de weg over. Iedereen wist niet hoe snel ze uit de bus moesten rennen om de slang op de foto te zetten.
Wauw, wat een groot ding zeg. Zeker net zo groot als ik ben! En dat steekt zomaar hier de weg over. Super vet!

Verder was het een erg relaxt en fijn tripje.

Tot volgende week

Lieffsss ! Xx

Week 2

Holaaa,

6:00 in de morgen maar hij was er al hoor: mijn grote vriend de wekker. Wat was dat een domper na zo'n toffe eerste week. In Nederland wil/kan ik mijn bed niet uit omdat het dan koud is en hier wil ik m'n bed niet uit omdat ik dan weer de hitte in moet. Maar ach, sommige dingen moeten nu eenmaal.

Na mijn ontbijt vertrok ik naar mijn stage. Dat was allemaal een beetje anders dan hier. Hier fietsen ze namelijk links en rijdt iedereen echt als gekken. Op wegen waar je 30 km per uur mag wordt hier gewoon 60 km per uur gereden.Het was dus een groot hectisch doolhof.

Eenmaal aangekomen op mijn stage kon ik dan echt aan de slag. Ik kwam binnen in het kantoor waar iedereen zich voor de dienst moet melden. Eerst word de presentie gedaan en daarna beginnen ze met een gebed. Ze lezen elke dag een stukje voor uit de bijbel met een vers erbij. Daarna begon de overdracht en na de overdracht was het tijd om aan de slag te gaan. Ik werd gekoppeld aan een collega waar ik die dag de rechterhand van zou zijn. Hier gaat het er heel anders aan toe dan in Nederland.

Je staat hier namelijk als verpleegkundige maar op maximaal 2 patiënten. De werkdruk is hier dus stukken lager dan in Nederland. Ik heb al tal van verhalen gehoord hier dat de begeleiding niet zo goed is, maar op mijn afdeling is dit gelukkig wel echt het geval.

Wat wel opvallend is is dat ze dingen erg anders aanpakken dan in Nederland. Maar het is en blijft een armer land natuurlijk waar ze nou eenmaal moeten roeien met de riemen die ze hebben en naar mijn mening doen ze dat prima.

Mijn eerste week heb ik voornamelijk erg veel basishandelingen gedaan en veel meegekeken met anderen. Ik heb wel veel geleerd van andere collega's en Surinaamse studenten. Als hier een nieuwe patiënt komt word je door de hoofdzuster helemaal uitgehoord over zijn/haar ziektebeeld. Wat is dit ziektebeeld precies, wat zijn de complicaties, wat zijn je observatiepunten etc. etc. etc. Dit is dus erg leerzaam.

Dit weekend heb ik weer een tripje gepland. Dit x naar Ston Island!

Tot snel !

Xxx

Bigi pan

Holaaa,,

DIt weekend een weekendje Bigi Pan. Wat letterlijk "groot meer" betekend. Dit verklaart een hoop, het zijn namelijk 3 huizen op palen op een groot meer. Hetbevindt zich in Nickerie, een plaats in het Noord-Oostenvan Suriname.

Om 7.30 vertrokken we met 14 prinsesjes van de prinsessenstraat naar Chico toe om daar een heerlijk ontbijtje te eten. Om 8.00 uur vertrokken we van Chico thuis met een hele bus stagiaires naar Nickerie en onderweg maakten we wat tussenstops om dingen te bezichtigen. We zijn bijvoorbeeld gestopt bij een markt in Nickerie en we hebben in onze 6 uur durende busreis een aantal plaspauzes gehouden. Dat krijg je he, met een bus vol vrouwen.

Na een lange rit met alle tussenstops en eetpauzes waren we aangekomen bij een rivier waar we met bootjes naar Bigi Pan gebracht werden. Een beetje jammer was wel dat de regen echt met bakken uit de hemel kwam. Ons huisje stond op een soort vlot in het water. Eenmaal aangekomen bij het huisje installeren we onze spullen en hangmatten waarbij we uitkijken over het meer. Wauw wat was dat mooi. Het ultieme vakantiegevoel!

Nadat we uitgepakt waren konden we gaan zonnen en even later konden we gaan eten. Ze gaven ons echt bergen met eten. Heerlijke bakabana's, loempia's etc. Na het eten zouden we eigenlijk kaaimannen gaan vangen maar helaas stond het water te laag en ging dit niet door. In plaats daarvan zijn we flamingo's en rode ibissen gaan spotten.

Daarna heb ik met een andere stagiaire tot midden in de nacht kaartspelletjes gedaan met de Surinamers onder het genot van een heerlijke borgoe (Surinaamse rum) Ik heb leren troefen, dit is zo ongeveer het enige spel dat ze kennen hier. Na een superchill avondje heb ik mijn hangmat opgezocht en ben ik heerlijk gaan slapen.

De volgende dag werden we gewekt voor een super mooie zonsopgang, daarna snel weer het bootje in om weer flamingo's en rode ibissen te zien. Daarna zijn we gaan vissen, ik heb zelf vissen gevangen! ;) Na het vogels spotten was er een modderbad. In eerste instantie twijfelde ik wel erg, maar toen ze zeiden dat het goed was voor je huidje sprong ik er toch snel genoeg in.

Na het badderen zijn we terug gegaan na het huisje, hebben we geluncht en onze spullen gepakt. Klaar om weer naar Paramaribo te gaan.

Eenmaal thuis aangekomen snel een douche genomen en mijn bedje ingedoken want de volgende dag ging de wekker gewoon weer 06.00 om te beginnen naar mijn eerste stagedag.

Slaaplekker !

Liefs mij.

Mijn eerste weekje

Nou, hier ben ik weer.

Mijn eerste blog geschreven vanuit het zonovergoten Suriname.

Dag 2:

Toen ik vanmorgen wakker werd was het toch echt. Ik lag hier, onder een klamboe in mijn eentje op mijn kamertje. Het was best wel lastig om mijn bedje uit te komen want als ik eenmaal beneden was wist ik niet wie ik zou zien en wat ik zou gaan doen vandaag. Ik ben dus lekker even blijven liggen, zo kon ik toch nog een beetje bijkomen van mijn reis. Toen het bijna middag was ben ik toch mijn bed uitgestapt en ben ik naar beneden gegaan. Toen ik hier gisteren aankwam waren alle winkels al dicht en had ik dus geen mogelijkheid om wat te eten te kopen. Gelukkig heb ik lieve huisgenootjes die mij een ontbijt/lunch aanboden. Even later stond Chico (bemiddelaar van mijn vriendin Mandy) samen met Mandy en Iris al voor de deur. Samen zouden we Paramaribo gaan verkennen. We hebben een citytour gekregen, we hebben gehoord waar we WEL en NIET mogen pinnen, waar ze WEL of NIET betrouwbaar zijn en we hebben wat typisch surinaams eten op. Ik had een groentenpastei (die overigens erg pittig was) met een typisch surinaams sapje. Ik dacht oh, nou een sapje zal wel gezond zijn, maar toen ik achterop het etiket stond schrok ik toch van de calorietjes! Hetbleek gewoon puur suiker te zijn. Helaas toch niet zo gezond als ik hoopte.

Als je hier in Suriname in een winkel stapt, moet je je tas inleveren bij de beveiliging zodat je niets mee kan nemen. Nu werd ik wel een beetje moe van die beveiliging. In een aantal winkels keken ze me onwijs lang in mijn ogen aan waarna ze zeiden: "Wauw wat heb jij mooie ogen." Nou, dankjewel he. Na een paar complimentjes gekregen te hebben was ik er al wel weer klaar mee. Doe gewoon je werk, zit me niet zo aan te staren en hou alsjeblieft je complimenjes lekker voor je :) Ook wordt er hier constant naar je getoeterd en naar je gefloten. Dat fluiten doen ze hier ook een beetje apart. Ze fluiten naar je alsof je een hond of kat bent.

Na onze citytour met Chico ben ik boodschappen gaan doen en mijn koffer maar op gaan ruimen. Ze zijn hier wel erg sweet. Ze halen al je spullen uit je karretje, leggen het op de toonbank voor je, scannen het en dan pakken ze het zelfs in voor je. Jij hoeft dus eigenlijk alleen maar je portemonnee te pakken en af te rekenen.

Toen het half 8 'savonds was ben ik naar beneden gegaan waar mijn huisgenootjes zaten te kletsen. Rond half 10 bedacht ik me dat ik eigenlijk nog helemaal geen avondeten op had. Dit heb ik dan toch nog maar gemaakt. Mijn maaltijd van vandaag was pasta met kipblokjes, paprika, tomaat, ui en kouseband (Dit zijn hele langwerpige dunne boontjes die je in kleine stukjes moet snijden.

Na mijn maaltje heb ik nog wat gekletst met mijn huisgenoten en ben ik lekker mijn bed ingekropen.

Dag 3:

Vandaag vroeg op pad. Om half 8 's ochtends stond Chico alweer voor mijn deur om samen met mij en Mandy naar de vreemdelingendienst te gaan om een stempel te halen. Met die stempel zijn we "legaal" in het land. Na de vreemdelingendienst hebben we nog meer van Paramaribo verkend met Chico en hebben we geshopt. Toen ik weer thuis was ben ik samen met twee huisgenootjes naar het Torarica hotel gegaan om daar te gaan zwemmen. Wat was dat genieten, dit geeft echt een perfect vakantiegevoel!

Dag 4:

Vandaag moest er dan tocht echt iets gaan gebeuren. Om 11:00 had ik een gesprek met mevrouw Chee, hoofd van het Sint Vincentius Ziekenhuis (mijn stageplaats) Ik heb een kennismakingsgesprek gehad, ik heb het ziekenhuis gezien en ik heb te horen gekregen op welke afdeling ik mag beginnen aankomende maandag. YESYESYES ! Ik loop stage op Interne chirurgie en de tweede helft van mijn stage mag ik lopen op de kraamafdeling/gynaecoligie. Dit zijn de afdelingen die ik wilde dus mijn dagje kon niet meer stuk!

"s Avonds zijn we met een paar huisgenoten uit eten geweest bij Poffertjes & Pannenkoeken waarna we nog wat hebben gedronken bij Bar Zuyd,

Dag 5:

Vanmorgen werd ik om 3.30 al wakker. Ik ben nog een paar uur blijven liggen, maar toen ik de hitte voelde ben ik er maar uit gegaan. Vandaag zijn we met een paar huisgenoten naar het zwembad Torarica gegaan. Hier hebben we lekker genoten van het veel te warme surinaamse zonnetje. Maar ja hoor, ik heb mezelf ingesmeerd tot ik erbij neerviel maar mijn blanke huidje is die zon niet gewend. Mijn huidje is nu dus niet mooi bruin maar lekker hartstikke rood.

Des al niet te min staat er wel een leuk weekend voor de deur! Morgen heb ik mijn eerste excursie, ik ga naar Bigipann Nickerie.

Ik laat nog weten hoe het was ! En de foto's volgen!

Liefs ! Carole

Eerste indrukken

Ik ben nooit ziek, maar nu..

Na de eerste maaltijd die we kregen in het vliegtuig ging het mis. ik voelde me niet goed. Ik dacht natuurlijk dat dit zo wel over zou gaan en dat er misschien wat spanning of iets dergelijks uit kwam. Maar enkele minuten later rende ik naar het toilet toe en kwam al mijn eten eruit. Daar zat ik dan, nog geen uur in de lucht en toch hang ik al overgevend boven de wc. Van de 9 uur durende vlucht heb ik zeker 1.5 uur op het toilet doorgebracht. Een goed begin is het halve werk zeggen ze wel eens. Maar ik mag toch hopen dat dat niet helemaal klopt.

Toen we eindelijk in Paramaribo aan waren gekomen op het vliegveld merkten we meteen dat we niet meer in Nederland waren. Alles ging op het gemakje. Ik bedoel maar, alle passagiers van het vliegtuig stonden in de rij omdat er visums gecontoleerd moesten worden. Maar ach, laten we dit op het gemakje doen, geen haast maken en maar twee mensen inzetten om een heel vliegtuig te controleren.

Toen we na een kleine 2 uur eindelijk toch eindelijk door de rij heen waren konden we onze koffers pakken. Toen we die hadden gevonden zagen we dat onze taxi's al stonden te wachten. Een voor mij en een voor Mandy, het meisje waar ik mee vloog.

Vanaf dat moment gingen we onze eigen weg. Ik naar mijn adres en zij naar die van haar. Toen ik na een klein uurtje rijden aankwam bij mijn huis werd ik openhartig ontvangen door mijn huisbaas. Ook was er iemand jarig die avond dus er was volop taart, 'speciale' cake, drank etc. Ik durfde het alleen niet aan om hiervan te eten omdat ik bang was dat het er dan weer uit zou komen.

Na eventjes kennisgemaakt te hebben en een rondleiding te hebben gekregen door mijn huis kon ik lekker m'n bedje inkruipen. Die koffers komen later wel, dacht ik. Toen ik op mijn kamer was sloeg de hitte wel in, wat was het hier warm zeg. Ook mijn kleine bedje was niet mijn lekkere bedje van thuis. Ik had er een hard hoofd in, maar gelukkig viel het mee. Het ligt eigenlijk nog best wel prima. (Nouja, misschien omdat ik toch wel heel erg moe ben geworden van vandaag.)

Slaaplekker iedereen !

Liefs, Carole